Onbekend maakt onbemind

Groeien en bloeien van druiven

Door de terugkomende cyclus in de wijnbouw is er elke maand iets te beleven in de wijngaard, toch zijn twee momenten van cruciaal belang: april en mei (vanwege de nachtvorst), maar ook het moment vlak voor de oogst eind augustus en september (met name regen en storm) wil nog weleens zorgen voor slapeloze nachten. Graag wil ik elke maand even de revue laten passeren om te vertellen wat er zoal voor werkzaamheden verricht worden, voordat de wijn daadwerkelijk in het glas zit.

De werkzaamheden in de wijngaard in een notendop

Januari en februari (soms al wel in december) wordt er veelal begonnen met het snoeien (tailler), dit werk gaat ook door als het vriest of als er sneeuw ligt. Ook worden overgebleven twijgen van de oogst verbrand (sarmentage).

In maart, zodra het kan wordt er voorzichtig geploegd (labourer) in de wijngaard om de bodem los te maken (na de rust in de winter) zodat zuurstof naar de wortels kan.

April is de maand dat de wijngaard ‘netjes’ wordt gemaakt. Het dode snoeihout wordt verzameld en verbrand. De twijgen worden langs de ijzeren draden gebonden om de plant te leiden (pallisage). Eventueel kunnen jonge druivenplanten gepoot worden. Hopelijk blijft de bloei nog wat uit, want hagel en nachtvorst liggen nog steeds op de loer.

Mei blijft een van de spannendste maanden want ook nu kan vorst nog steeds grote schade aanbrengen, eventueel worden kachels bij koude nachten in de wijngaard gezet. Om de tien dagen worden uitlopers afgesneden (met name aan de voet van de plant) om de sapstroom te bevorderen. De bloei komt op gang.

In juni loopt de temperatuur sterk op en worden de ranken na de bloei uitgedund.

Juli en augustus zijn de maanden van onkruid wieden en de plant beschermen tegen meeldouw. Dit zijn ook de periode van de ‘vendange vert’. Hierbij knipt men de groene druiven weg om zo de kwaliteit van de overige druiven te verbeteren.

September is van oudsher de oogstmaand, toch wordt er steeds vaker al in derde of vierde week van augustus begonnen met oogsten, zeker in Spanje en Zuid-Frankrijk.

In oktober worden de laatste druiven geoogst met uitzondering van de extreem late oogsten en de ijswijn (voor deze laatste wijn moet het natuurlijk wel eerst vriezen).

In november wordt de wijngaard langzaamaan al weer winterklaar gemaakt. De druiven die zijn blijven hangen mogen door het personeel voor eigen gebruikt geplukt worden.

In december wordt er geproefd van de binnengehaalde oogst en begint de wijnboer al weer te denken wanneer zijn snoeiwerkzaamheden gaan beginnen. Als eerste werkje, voor de winter invalt, gaat hij in de wijngaard de aarde rond de stok ophopen (buttage), dit om de wortels te beschermen tegen de vrieskou. Voilà, het jaar is rond en alles begint opnieuw!

Deutzerhof Balthsar C, Ahr, Duitsland Deutzerhof Balthsar C, Ahr, Duitsland

Deutzerhof Balthsar C, Ahr, Duitsland

Tja, ik blijf het zeggen: “Als je ziet wat deze wijnboeren in het Ahr dal doen om hun kwaliteit te bewaren, dan is dit een spotgoedkope wijn.” Deze inspanning zal in de bekende regio’s veruit het dubbele kosten. Helaas kunnen ze het in deze nog vrij onbekende Duitse regio eenmaal niet vragen.
Desondanks zijn alle omstandigheden in het Ahr dal geweldig om TOP Spätburgunder te maken. Het relatief koele klimaat, de oude stokken van de juiste klonen, teamgeest en noaberschap waar ze in de kleinste Twentse dorpen nog wat van kunnen leren. Men helpt elkaar. Dat alles tezamen zijn de factoren tot succes. Daarnaast wordt er gewerkt volgens het ritme van de natuur, wat grote kwaliteit oplevert. Tenslotte hebben de wijngaarden nog één geheim; hun leisteen bodem.

Al deze factoren bij elkaar, levert een grote wijn op “Deutzerhof Balthasar C”.  De wijn kent een geur van rijpe kersen, wilde aardbeien en cranberry (allemaal druif typische tonen). Daarentegen ook peper, iets van maggi (leisteen bodem) en een elegant cederhouten toontje (houtrijping). Ongelofelijk veel plezier voordat je een slok in de mond hebt, toch? In de mond volgt er veel vulling (ongefilterd), veel sap en kersen (druif). Het gevoel op de tong heeft iets van witte peper. Dat is typisch de bodem die je proeft, uniek!  Dit hele spel wordt ondersteunt door een zingende zuurgraad, die lang doordendert en je dubbel zo lang van de wijn laat genieten.

Wetende dat deze wijn alle eerder genoemde factoren samen laat komen in één fles, ben ik blij dat deze wijn nog onbekend en onbemind is. Anders volgt hij in het rijtje: “prijs stijgende, kwaliteit dalende prestige wijnen’. Mij niet gezien……

– Geschreven door Frank Goorhuis

Lees ook anders nieuws.