Een onvergetelijke ervaring!
In 1983 vond ik het tijd worden om eens een kijkje in de keuken te nemen van het druivenplukken. Mijn keus was gevallen op hét mekka van de Franse wijn; Bordeaux. Na een briefwisseling had ik een plek bemachtigd op Chateau Pibran, in het rustieke Pauillac.
Door mijn kennis uit de vele wijnboeken en tientallen wijnproeverijen die ik bezocht, dacht ik dat ik een goede basis had. Niets bleek minder waar…
Het is weliswaar de kunst van het gecontroleerde nietsdoen…
Het was niet zozeer het fysieke ongemak tijdens het ‘knippen’ of het dragen van de hotte (een soort ton op je rug waar de druiven in gedaan worden) dat diepe indruk op mij maakte, maar vooral de werkzaamheden die in de kelder plaatsvonden. Het is weliswaar de kunst van het gecontroleerde nietsdoen, want doe je te veel dan gaat het niet goed en doe je te weinig ook niet. Hier kreeg ik mijn spoedcursus ‘wijnboer’.
De bezoeken aan deze familie herhaalden zich de daaropvolgende zeven jaren, in verschillende periodes van het jaar, maar het hoogtepunt bleef altijd de oogsttijd. Een periode die voor mij staat als de geboorte van een kunstwerk. Waarbij voor mij monsieur Gauthier de ‘kunstenaar’ was; een Rembrandt met grijze lokken en gekleurde handen.
Maar het hoogtepunt bleef altijd de oogsttijd; een periode die voor mij staat als de geboorte van een kunstwerk. Waarbij voor mij monsieur Gauthier de ‘kunstenaar’ was; een Rembrandt met grijze lokken en gekleurde handen.
