Onbekend maakt onbemind

Er is nog zoveel meer..

Onbekend maakt onbemind. Alle clichés zijn waar, maar wát hebben we toch met bekende dingen? Willen mensen zo graag onderdeel zijn van een groter geheel? Blijkbaar, je ziet het overal.

Zelfs Perrier (een watermerk notabene) heeft het in de jaren ’80 en ’90 geschopt tot een premium imago. Het herkenbare ballonachtige flesje gevuld met bruiswater was één, maar het hoofdsponsorschap van tennisconcours Roland Garros maakte het tot een succes. Dronken mensen dit water omdat het zo lekker was? Of omdat ze zich wouden associëren met tennis sterren en het luxe Franse leven?

Hoe dan ook, terug naar wijn. De grote namen kennen we allemaal: Bourgogne, Bordeaux, Chateauneuf-du-pape, Barolo en ga zo maar door. Waarom houden deze wijnen hun prestige en prijs? Ja, deze wijnen hebben hun kwaliteit en typischiteit bewezen, maar er is toch nog zoveel meer..

Met de ontwikkelde kennis van vinificatie en druiventeelt, is het voor veel meer boeren mogelijk om top wijn te maken. Daarnaast houdt de natuur geen rekening met de reputatie van regio’s, dus mijn boodschap is: Kijk eens verder dan de bekende namen. Je komt hierdoor uit bij wijnen die je veel meer zullen verrassen door de diversiteit aan smaken, stijlene en balans.

Twee wijnen die wat mij betreft absoluut de aandacht verdienen, maar het NIET krijgen:

Jean-François Jacouton, Viognier, I.G.P. Collines Rhodaniennes, Frankrijk

Strijdend tussen de grote namen, zoals Condrieu en Chateauneuf-du-Pape, maakt Jacouton een geweldige wijn voor een mooie prijs. Een wijn van Viognier druiven die doorgaans aromatische wijnen leveren. Een mooie prijs-/kwaliteitsknaller uit een onbekend gebied, want wie zegt deze I.G.P nou iets? Je zit voor een prikkie op de eerste rang. Wijngaarden aangrenzend aan de AOC Condrieu. Aangeplant op steile hellingen die het regenwater goed laten weglopen en daarnaast een zonnebank functie hebben. Onder die toplaag vinden we graniet; de reden voor interessante, witte Rhône wijnen. Graniet is een arme bodem die wat zurig is. Het resulteert in wijnen met een geur die wat meer los moet komen, lees: een geur die blijft verrassen. Daarnaast geeft de wijn een minerale structuur in de mond. Het is een onbekende wijn met veel overeenkomsten met grote wijnen als het gaat om geur, structuur en lengte. Blijkbaar zit het hem in de afkomst!

Deutzerhof Balthsar C, Ahr, Duitsland

Tja, ik blijf het zeggen: “Als je ziet wat deze wijnboeren in het Ahr dal doen om hun kwaliteit te bewaren, dan is dit een spotgoedkope wijn.” Deze inspanning zal in de bekende regio’s veruit het dubbele kosten. Helaas kunnen ze het in deze nog vrij onbekende Duitse regio eenmaal niet vragen.
Desondanks zijn alle omstandigheden in het Ahr dal geweldig om TOP Spätburgunder te maken. Het relatief koele klimaat, de oude stokken van de juiste klonen, teamgeest en noaberschap waar ze in de kleinste Twentse dorpen nog wat van kunnen leren. Men helpt elkaar. Dat alles tezamen zijn de factoren tot succes. Daarnaast wordt er gewerkt volgens het ritme van de natuur, wat grote kwaliteit oplevert. Tenslotte hebben de wijngaarden nog één geheim; hun leisteen bodem.

Al deze factoren bij elkaar, levert een grote wijn op “Deutzerhof Balthasar C”. De wijn kent een geur van rijpe kersen, wilde aardbeien en cranberry (allemaal druif typische tonen). Daarentegen ook peper, iets van maggi (leisteen bodem) en een elegant cederhouten toontje (houtrijping). Ongelofelijk veel plezier voordat je een slok in de mond hebt, toch? In de mond volgt er veel vulling (ongefilterd), veel sap en kersen (druif). Het gevoel op de tong heeft iets van witte peper. Dat is typisch de bodem die je proeft, uniek! Dit hele spel wordt ondersteunt door een zingende zuurgraad, die lang doordendert en je dubbel zo lang van de wijn laat genieten.

Wetende dat deze wijn alle eerder genoemde factoren samen laat komen in één fles, ben ik blij dat deze wijn nog onbekend en onbemind is. Anders volgt hij in het rijtje: “prijs stijgende, kwaliteit dalende prestige wijnen’. Mij niet gezien……

– Geschreven door Frank Goorhuis